دلم شکست !
عیبی ندارد شکستنی است دیگر ، می شکند !
اصلا فدای سرت ، قضا و بلا بود از سرت دور شد . . .
اشکم بی امان می ریزد !
مهم نیست !
آب روشنی است !
خانه ات تا ابد روشن عشق من .

من به هر تحقیری که شدم با صدای بلند خندیدم . . .
نام مرا گذاشتند “ با جنبه ”
بی انکه بدانند خندیدم تا کسی صدای شکسته شدن قلبم را نشنود . . . !

می گن شکستنی رفع بلاست ، ای دل کمی تحمل کن ، شاید “ حکمتی ” باشد . . .

من از زندگی کسی حذف شدم که برای داشتنش و بودنش 

خیلی هارو از زندگیم حذف کردم 

بی انصاف 

من از این دنیا فقط اینو دریافتم که...
.
.
.
اوني كه بيشتر مي گفت "نميدونم"، بيشتر ميدونست!
.
اوني كه "قويتر" بود، كمتر زور ميگفت!
.
اوني كه راحت تر ميگفت "اشتباه كردم"، اعتماد به نفسش بالاتر بود!
.
اوني صداش آرومتر بود، حرفاش با نفوذتر بود!
.
اوني كه خودشو واقعا دوست داشت، بقيه رو واقعي تر دوست داشت!
.
اوني كه بيشتر "طنز" ميگفت، به زندگي جدي تر نگاه ميكرد!
.
و بالاخره اينكه ، اوني كه به تفاوت بين ادمها واقف بود، بيشتر نقاط مشترك باهاشون پيدا ميكرد!

اون لحظه که گفتی: یکی بهتر از تورو پیدا کردم، یاد اون 
روزایی افتادم که به صد تا بهتر از تو گفتم من بهترینو دارم

من "بودنت: را تمرین کرده بودم...!قرار نبود "نبودت" را از من امتحان بگیری..

ن تکرار نمی شوم

ولی یک روز می رسد

یک ملافه سفید پایان می دهد به من .

به شیطنت هایم

به خنده های بلندم

به گریه ها و غمهایم ...

روزی که همه با دیدن عکسم بغض می کنند و می گویند :

" دیوونه دلمون برات تنگ شده ...!"